~Φοβάμαι πως θα γίνει πόλεμος, τα καημένα τα παιδιά μας ~Αν γίνει, έγινε, θα πεθάνουμε ούτως η άλλως, ας πεθάνουμε τώρα ~Μα ήθελα να κάνω τόσα πολλά ακόμη ~Θα τα κάνουν άλλοι, …
Στα χαλάσματα στις αρχαίες σπηλιές …φωνές ….σκοτεινά περάσματα…. Την βλέπω εκεί να στέκει γυμνή στην παλιά καρέκλα δίπλα στο ποτάμι… στα νερά… κι αλλού… …
Υπάρχουν δύο είδη ιδιοφυϊών ανθρώπων. Εκείνοι που ανακαλύπτουν ένα καινούριο -φυσικό- πράγμα και εκείνοι που μπορούν να το καταλάβουν, να το επεξεργαστούν και να το …
Αφουγκραζόταν το βουητό απ’ τον χορό των δαιμόνων… Ο κάτω ήλιος, καβαλούσε το άτι του και κάλπαζε σε κύκλους πάνω απ’ το κεφάλι του. Σκηνή σιωπηλή… δηλαδή χωρίς …
Πολλές φορές οι ατέρμονες συζητήσεις δεν καταλήγουν κάπου αλλά γίνονται απλά για να υπάρχει η ψευδαίσθηση της πράξης και του σημαντικού. Αυτή η τάση δυστυχώς χαρακτηρίζει …
Περνούσαν οι ώρες , οι μέρες…. Μέσα σ’ εκείνο το κλουβί που το έφερνε χιλιόμετρα γύρω – γύρω από γωνιά σε γωνιά, με την ανάκατη αγωνία από βρώμικο αέρα κι υγρασία, …
Η θάλασσα…. Πρέπει να την φανταστείς άγρια αλλά ερωτευμένη, σαν μυθολογική θεότητα. Γλείφει τους βράχους με τον άσπρο αφρό της, σούρνεται, γλιστράει, εισχωρεί, …
Αγαπώ τις ξύλινες προβλήτες στις λίμνες και στις θάλασσες, τις γκριζόμαυρες παλιές και τις χρωματιστές καινούριες. Τα ξύλα μυρίζουν πολύ ωραία από την ηλιοθεραπεία και τα …
Εξοργιστικά είναι όλα αυτά…, εμείς είμαστε οι θλιβεροί κι αξιολύπητοι, και τελειώνουμε «με ένα στάτο, με λίγα δάκρυα, 10 ευρώ για τους «φτωχούς» και ένα κερί στην εκκλησία με …
Πάνω απ’ την ψηλή γέφυρα στεκόμουν και κοιτούσα κατά που θα βγω για το Νότο… Το χιόνι σκέπαζε τους γκρεμούς μα εγώ έψαχνα να δω από πού έρχονται οι υδρατμοί του …