Ρόδα και κρίνα και γιασεμιά… λουλούδια πολλά, βάλανε πάλι τα γιορτινά τους και γέμισαν αρώματα τον κόσμο… Αμύριστε κρίνε… καταδικάστηκες στην τιμωρία της αμαρτίας των …
Καλά καλά δεν μπήκε ακόμη ο Μάης, κι έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες ζέστες. Ο λιγοστός ύπνος , άρχισε να συρρικνώνεται κι αυτός. Μια ζοφερή ανησυχία …
Η ανθρώπινη ιστορία δεν είναι παρά ένα μόνο φευγαλέο στίγμα μέσα στον άπειρο χρόνο. Το πρώτο δίδαγμά της είναι η μετριοφροσύνη.. σκέπτεται χαμηλοφώνως.. Κάθε απλή στιγμή …
Η οικονομική κρίση φαίνεται να επηρεάζει δραματικά τον κοινωνικό ιστό, και την κοινωνική συμπεριφορά γενικότερα. Αυτό όμως που φαίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο είναι ότι …
Σ’ αυτό το χρόνο , εδώ μέσα σ’ αυτό τον τόπο , τον άγονο…. Με δίδαξες τη γλώσσα που μιλάει κι ακούς μέσα σου, τους τρόπους και τις συνήθειές σου… Μου δίδαξες, τα κυνήγια …
Στα χαλάσματα στις αρχαίες σπηλιές …φωνές ….σκοτεινά περάσματα…. Την βλέπω εκεί να στέκει γυμνή στην παλιά καρέκλα δίπλα στο ποτάμι… στα νερά… κι αλλού… …
Αφουγκραζόταν το βουητό απ’ τον χορό των δαιμόνων… Ο κάτω ήλιος, καβαλούσε το άτι του και κάλπαζε σε κύκλους πάνω απ’ το κεφάλι του. Σκηνή σιωπηλή… δηλαδή χωρίς …
Περνούσαν οι ώρες , οι μέρες…. Μέσα σ’ εκείνο το κλουβί που το έφερνε χιλιόμετρα γύρω – γύρω από γωνιά σε γωνιά, με την ανάκατη αγωνία από βρώμικο αέρα κι υγρασία, …
Η θάλασσα…. Πρέπει να την φανταστείς άγρια αλλά ερωτευμένη, σαν μυθολογική θεότητα. Γλείφει τους βράχους με τον άσπρο αφρό της, σούρνεται, γλιστράει, εισχωρεί, …
Εξοργιστικά είναι όλα αυτά…, εμείς είμαστε οι θλιβεροί κι αξιολύπητοι, και τελειώνουμε «με ένα στάτο, με λίγα δάκρυα, 10 ευρώ για τους «φτωχούς» και ένα κερί στην εκκλησία με …